въразсѣльновъходьникъ

ВЪРАЗСѢЛЬНОВЪХОДЬНИК|Ъ (2*), А с. Живущий в расселине, пещерный житель:

си ни цр҃кве. ни храма имѹть ни съборища. нъ въ таинѣхъ мѣстѣхъ нѣкыихъ землѩ. събираютьсѩ. тѣмь расѣльникы. и върасѣльновъходьникы. мънози тѣхъ нарекоша. (τρωγλοδύτας) КЕ XII, 278б; то же КВ к. XIV, 229а.